امروزه، در دنیای معماری، روندهای نوین به‌سرعت در حال شکل‌گیری هستند و فناوری‌های جدید و اصول “بیومیمیکری”[i] نقش مهمی در این تحولات ایفا می‌کنند. یکی از پروژه‌های برجسته‌ای که این تلاقی را به‌خوبی نشان می‌دهد، پاویون فیبری دانشگاه اشتوتگارت است. این سازه آزمایشی، که از طراحی محاسباتی و روباتیک برای ساخت استفاده می‌کند، می‌تواند به‌عنوان نمادی از آینده معماری پایدار و هوشمند در نظر گرفته شود. در این پروژه، با الهام از ساختارهای زیستی طبیعت، سیستم‌های روباتیک و فناوری‌های پیشرفته برای تولید سازه‌هایی با کمترین تأثیر محیطی و بالاترین کارایی استفاده شده است.